اندر حکایت همدم جدیدمان هنگام خوابیدن همین بس که هیچ کداممان نفهمیدیم که این همدم چگونه به تدریج آن قدر بهمان نزدیک شد که حالا به جای این که صبح که بیدار میشویم کتابی را که شب قبلش خوانده ایم را ببینیم چشممان به یک صفحه ی معمولا 4 تا 6 اینچی (گاها بزرگ تر) بر میخورد!
جالب است ! وسیله ای که قرار بود در خدمت ما باشد ناخواسته آرامش ما را گرفت ؛ حالا صبح که بیدار میشویم شیرجه می رویم به سمت تلفن همراهمان، سریع روشننش میکنیم، بلافاصله دیتا یا وای فای را روشن میکنیم، وارد کلش میشویم و بعد از آن که مطمئن شدیم کسی بهمان اتک نزده وارد وایبر/تلگرام/... میشویم تا جواب مخاطبان البته خاص خود را بدهیم که نکند که ... .
تلفن همراهم را از امشب با خود به رختخواب نمیبرم ! چون ؟ شما بگویید .
